Συνέντευξη τύπου για τους απεργούς πείνας Ν. Ρωμανό, Α.Δ. Μπουρζούκο, Γ. Μιχαηλίδη και Δ. Πολίτη

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί απομαγνητοφώνηση του μεγαλύτερου μέρους από την Συνέντευξη Τύπου που δόθηκε σήμερα για τους απεργούς πείνας Ρωμανό, Μιχαηλίδη, Μπουρζούκο και Πολίτη. Αν και ο αρχικός σκοπός μας ήταν μια συνοπτική ενημέρωση σχετικά με το τι ειπώθηκε, εκ των υστέρων κρίναμε πως όλες οι τοποθετήσεις ήταν τόσο ουσιαστικές που θα ήταν παράλειψη να μην τις παραθέσουμε με όσο περισσότερες λεπτομέρειες γινόταν. Άλλωστε, αυτός ο αγώνας των απεργών πείνας είναι ένας αγώνας για τα δικαιώματα όλων των κρατουμένων, πέρα από τα αυτονόητα και δίκαια αιτήματα του Νίκου Ρωμανού.

Την ιατρική και πολιτική προσέγγιση της συνθήκης απεργίας πείνας, την νομική αναγκαιότητα για την εφαρμογή του κανονισμού απόδοσης εκπαιδευτικής άδειας στον Νίκο Ρωμανό αλλά και την αποδόμηση των ημίμετρων που αντιπροτάθηκαν ως υπεκφυγών, συνόψισε στην σχεδόν μία ώρα που διήρκησε, η συνέντευξη τύπου που δόθηκε για τον 21χρονο κρατούμενο απεργό πείνας από τις 10 Νοεμβρίου, καλύπτοντας ένα μεγάλο κενό που η καθεστωτική πληροφόρηση είχε φροντίσει να υπάρξει. Οι τοποθετήσεις των εισηγητών της συνέντευξης, γιατρών, γονέων και επιστημόνων, θεωρούμε πως δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας για την σημασία της ανάδειξης του ζητήματος του Ρωμανού, του Μιχαηλίδη και των άλλων απεργών πείνας σε διακύβευμα δημοκρατίας έστω και αυτής της αστικής, αλλά και επικυρώνουν για λογαριασμό της πολύφερνης, ίσων αποστάσεων και παθητικής κοινής γνώμης, το δίκαιο του αγώνα τους.

Παρακάτω αναφέρουμε μέρος όσων συζητήθηκαν στην συνέντευξη τύπου, η αξία των οποίων δεν περιορίζεται μόνο στο πλαίσιο της σημερινής αντίστασης των κρατουμένων, αλλά όλων όσοι βρίσκονται υπό κράτηση και συνεχίζουν να αγωνίζονται με όλους τους τρόπους. Οι υπογραμμίσεις δικές μας.

ΤΕΤΑΡΤΗ 12 ΝΟΕ, Λουκάρεως 14, 9π.μ – Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΖΕΡΒΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΜΑΡΙΟ ΖΕΡΒΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ1ο ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
12 / 11  |  ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ 14  |  9 π.μ

O Μάριος  Ζέρβας, στις 11  Μαρτίου  του  2010, συνελήφθη  από  άνδρες  των  ΜΑΤ στην  μεγάλη πορεία της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, ενάντια στα μέτρα του πρώτου μνημονίου. Φορτώθηκε  ένα  παράλογο  κατηγορητήριο  και  παρά  τις δεκάδες  μαρτυρίες  και φωτογραφίες    που    αποδείκνυαν    την   αθωότητά    του,   προφυλακίστηκε   και  αποφυλακίστηκε  μετά  από  43 μέρες,  κάτω  από  την  πίεση  και τις διαμαρτυρίες του κινήματος αλληλεγγύης.

ΝΑ ΑΘΩΩΘΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΖΕΡΒΑΣ

www.freemariosz.wordpress.com

ΜETA TIΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ; (συζήτηση με τους Crimethinc στο ΕΜΠΡΟΣ)

Όσοι παρακολουθείτε τον Freequency από καιρό, γνωρίζεται την εκτίμηση που τρέφουμε για τους Crimethinc και την έμπνευση που αντλούμε από τον λόγο και το έργο τους. Για αυτό και η έλευση τους στο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός είναι για μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για έναν ουσιαστικό διάλογο πάνω σε ζητήματα πολιτικής, έτσι όπως την ασκούν και την αντιλαμβάνονται ομάδες και συλλογικότητες σε όλον τον κόσμο. Σας τους προτείνουμε ανεπιφύλακτα.

Τι κάνουμε την περίοδο ανάμεσα στις Ταραχές;

Με ποιο τρόπο συνεχίζουμε
και επεκτείνουμε την κοινωνική εξέγερση;

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014
ΩΡΑ: 20.30

ΘΕΑΤΡΟ
ΕΜΠΡΟΣ
Ρ.ΠΑΛΑΜΗΔΗ 2 ΨΥΡΡΗ

Τα τελευταία χρόνια, σε πολλές περιοχές του κόσμου ξέσπασαν εκρήξεις διαμαρτυρίας στις οποίες μεγάλα πλήθη ξεχύθηκαν οργισμένα στους δρόμους. Οι ξεσηκωμοί πήραν διάφορες μορφές αλλά ακόμα και στις πλέον εξεγερτικές τους στιγμές δεν μπόρεσαν να οδηγήσουν σε κάποια ριζική αλλαγή ούτε να λύσουν τα προβλήματα που τις παράγουν.

365 μέρες μετά- Πορείες σε όλη την Ελλάδα

Να βρεθούμε στη γειτονιά του Παύλου απέναντι στο  Φασισμό.

Απέναντι στους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς που στις 18 Σεπτεμβρίου του 2013 δολοφόνησαν τον αντιφασίστα ράπερ Παύλο Φύσσα.

Απέναντι στη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής που στη φαρέτρα της είχε τις 450.000 ψήφους ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας που ανέχεται, συγκαλύπτει και νομιμoποιεί τα εγκλήματά της γνωρίζοντας πως το ψηφοδέλτιο μετατρέπεται σε μαχαίρι, όπλο, σιδερογροθιά στα ναζιστικά χέρια για να ακολουθήσουν τα πογκρόμ και οι δολοφονίες που προηγήθηκαν της δολοφονίας του Φύσσα στα κορμιά μεταναστών, ομοφυλόφιλων, αντιφασιστών.

Απέναντι σε ένα σύστημα και τα μέσα του, που εκκόλαψε το αβγό του φιδιού με σκοπό να λειτουργήσει ως πατερίτσα διατήρησης του εαυτού του. Απέναντι στη ρητορική των δύο άκρων που σκοπό έχει μόνο και μόνο να διατηρηθεί η κυβερνητική εξουσία ως έχει, επιμερίζοντας την οργή και το θυμό από την οικονομική και πολιτική εξαθλίωση με συντεχνιακό τρόπο σε διαφορετικά κοινωνικά κομμάτια αλλά και με σκοπό να σπείρει το φόβο και να θεωρηθεί η σίγουρη, σταθερή επιλογή.

Απέναντι στους απογόνους των ταγμάτων ασφαλείας και των ομάδων Χι του εμφυλίου. Απέναντι στους φασίστες που δολοφόνησαν τον Παύλο, απέναντι στους φασίστες που είχε πολεμήσει ο παππούς του.

Ο Παύλος ζει! Τσακίστε τους ναζί!

Ακολουθούν τα αντιφασιστικά καλέσματα για όλη την Ελλάδα.

Προβολή του ντοκιμαντέρ “Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008” σήμερα, Πέμπτη 26/6, στο Κτίριο 11

Ένα ντοκιμαντέρ με ανέκδοτο υλικό από το προσωπικό αρχείο του δημοσιογράφου Σπύρου Χαλικιά για την εξέγερση που μας καθόρισε, εκείνη του Δεκέμβρη του 2008, θα πραγματοποιηθεί απόψε το βράδυ στις 21:00, από την Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών, στο Κτίριο 11 (οδός Ρεθύμνου 11 και Ιουλιανού) στα Εξάρχεια. Το ντοκιμαντέρ “Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008” θα μας θυμίσει και ελπίζουμε να αναζωπυρώσει έστω και για τη λίγη ώρα που θα διαρκέσει την φλόγα που είχαμε εκείνες τις μέρες.

Θα ακολουθήσει συζήτηση με τον Σπύρο Χαλικιά.

«Μέσα από την ιδιότητα του δημοσιογράφου, στρατευμένου ρεπόρτερ, στο πεζοδρόμιο, δίνω ζωή σε ένα κοιμισμένο αρχείο εξεγερτικού περιεχομένου. Πρωτογενές υλικό. Μια μικρή στιγμή από το πραγματικό μέγεθος του Δεκέμβρη στην Αθήνα μέσα από την κάμερα μου και το ρεπορτάζ μου. Με την κουνημένη εικόνα απ την οργή μου. Τα λάθη και τα μείoν του θυμού μου. Προσπάθησα να μην αφήσω τίποτα από τη σφαίρα του πολιτικού σε αυτήν την προσπάθεια. Επιστράτευσα την εικόνα τον ήχο τη φωτογραφία τη μουσική με ένα σκοπό. Την αντιπληροφόρηση με κάθε μέσο.. Γιατί κάθε τι είναι πολιτικό. Παρακαταθήκη για την επόμενη φορά. Αυτό το υλικό δεν μπορεί να ανήκει σε έναν. Ανήκει σε όλους και όλες».
Σπύρος Γ. Χαλικιάς”

Θέατρο Εμπρός: η τυχαία σύλληψη ενός ηθοποιού-κάλεσμα συμπαράστασης

Σήμερα το πρωί δικάζονται στο Α’ Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας οι ηθοποιοί Βασίλης Σπυρόπουλος και Δημήτρης Δρόσος, που συνελήφθησαν στις 30 Οκτωβρίου, στον χώρο του Θεάτρου ΕΜΠΡΟΣ, την ώρα που έκαναν πρόβα.

Σήμερα το πρωί δικάζομαστε όλοι όσοι έχουμε παρακολουθήσει μια παράσταση, όλοι όσοι έχουμε βρεθεί σε μια συνέλευση, όλοι όσοι έχουν βρεθεί σε εκδηλώσεις και συζητήσεις, σε πάρτυ, όλοι όσοι -λιγότερο ή περισσότερο- συνεχίζουν να δίνουν ζωντάνια και ουσία εδώ και τρία περίπου χρόνια σε έναν θέατρο εγκαταλελειμένο για χρόνια από την ελληνική πολιτεία.

Το Εμπρός δεν είναι απλά ένα θέατρο και στο πρόσωπο των δύο ηθοποιών δικάζεται η συλλογική προσπάθεια επαναλειτουργίας ενός καλλιτεχνικού χώρου απέναντι στη λογική της εμπορευματοποίησης, των αποκλεισμών, του ρατσισμού. Προτάσσοντας την τέχνη, το διαφορετικό, την αποδοχή του Άλλου, την αλληλεγγύη, τον πολιτικό ακτιβισμό και την αντίδραση σε ένα κράτος που επιλέγει να προωθεί και να μην στηρίζει την τέχνη, να προωθεί τον ρατσισμό, την οικονομική υποβάθμιση και τη λογική του φόβου.

Όπως γράφει και ο τοίχος μέσα στο θέατρο “Στο Εμπρός κανείς δεν είναι ξένος” και σε αυτή τη δίκη θα πρέπει να αποδείξουμε ότι κανείς δεν είναι μόνος του.

Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου και ένα σύντομο ιστορικό του θεάτρου.

Ξ.Π.

Δελτίο Τύπου 10/6/2014

Η δίκη των δύο ηθοποιών που συνελήφθησαν στο θέατρο Εμπρός

Την Πέμπτη 19 Ιουνίου δικάζονται στο Α΄ Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας οι ηθοποιοί Βασίλης Σπυρόπουλος και Δημήτρης Δρόσος, που συνελήφθησαν στις 30 Οκτωβρίου στον χώρο του Θεάτρου Εμπρός την ώρα που έκαναν πρόβα. Μετά από 24ωρη κράτηση με την αυτόφωρη διαδικασία, παραπέμφθηκαν σε δίκη με τις κατηγορίες της παραβίασης «σφραγίδων, διατάραξης οικιακής ειρήνης και κατ’ εξακολούθηση κατάληψης δημοσίου κτιρίου». Αυτή η αδιανόητη σύλληψη αποτελεί κορύφωση της επίθεσης της Πολιτείας σε ένα χώρο που τα τρία τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε πυρήνα εναλλακτικής πολιτιστικής και κοινωνικής δράσης για το κέντρο της Αθήνας, και μάλιστα μέσα στην καρδιά της κρίσης.

Από το Νοέμβριο του 2011, το Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ, εγκαταλελειμμένο για πολλά χρόνια από την ελληνική πολιτεία, λειτουργεί ως καλλιτεχνικός αυτοδιαχειριζόμενος χώρος. Με πολιτιστική και κοινωνική δράση, σύνδεση με τους κατοίκους της γειτονιάς αλλά και με άλλους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, καθώς και με ένα σημαντικό τμήμα της ελληνικής και της διεθνούς καλλιτεχνικής και ακαδημαϊκής κοινότητας, λειτουργεί ως πυρήνας καλλιτεχνικής δημιουργίας και πειραματισμού, αλλά και κοινωνικής αλληλεγγύης και πολιτικού ακτιβισμού, αντίθετα σε κάθε λογική εμπορευματοποίησης και αποκλεισμού, ως κοινό αγαθό για τη γειτονιά και την πόλη.

Mακρύ ραπάρισμα για τον αντιφασίστα Κλεμάν Μερίκ (audio)

Στις 5 Ιουνίου του 2013, ο 18χρονος Κλεμάν Μερίκ, μέλος της Action Antifasciste Paris-banlieu (Αντιφασιστική Δράση Παρισιού-προαστίων) και της αναρχοσυνδικαλιστικής CNT δολοφονήθηκε από τον Εστεμπάν Μορίγιο, μέλος της νεοναζιστικής οργάνωσης Troisième Voie (Τρίτος Δρόμος). Τα γεγονότα λίγο-πολύ γνωστά: λίγες μέρες μετά οι δύο νεοναζιστικές οργανώσεις που συνδέονται με τη δολοφονία υποχρεώθηκαν σε διάλυση από την κυβέρνηση, ενώ στους δρόμους της γαλλικής πρωτεύουσας αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές φώναζαν σε διαφορετικές γλώσσες «δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε, θάνατος στο φασισμό».

Οι διοργανωτές του φετινού αντιφασιστικού διημέρου στο Παρίσι («Τα αύριο που τραγουδούν», 6-7 Ιουνίου) ξέρουν καλά ότι οι συναυλίες είναι απλώς το μέσο για να φτάσει πιο μακριά και σε πιο πολλούς το μήνυμα. Και το μήνυμα δεν είναι άλλο από το ότι με το φασισμό δεν ξεμπερδεύεις ούτε με απάθεια και κλάψα, ούτε με ανάθεση σε εκπροσώπους της «λαϊκής βούλησης», ούτε με ελπίδες στα δημοκρατικά αισθήματα των δικαστών. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι υπόθεση όσων θέλουν να καθαρίσουν με τα ίδια τους τα χέρια τα σκατά του υπονόμου.

Με πρωτοβουλία της Action Antifasciste Paris-banlieu μαζεύτηκαν 11 τραγούδια που λένε σε ρυθμό hip hop όλα τα παραπάνω, είτε με λυρικές ρίμες, είτε με πιο σκληρό στίχο. Ένα από αυτά το καταλαβαίνουμε ίσως καλύτερα. Είναι γραμμένο από τον Παύλο Φύσσα: Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ. 

 

H λίστα των τραγουδιών:

Marouf – Introduction
Cutter & Le Druide (Sang Mêlé) – Ni Oubli Ni Pardon
Eone (Première Ligne) – J’plaide coupable (remix)
Tonio – Sans titre
Kash Leone – Mauvaise rencontre
Kev O – Funerailles
Killah P – Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
NZO/Stratégie de paix/Mydjack – Riposte Immédiate
Spit – Odeur nauséabonde
VII – Le bruit des bottes
Skalpel (Première Ligne) – Continuer la lutte (Prod : Don Korto)

 

Όμορφα ρούχα, άσχημη πραγματικότητα…(video)

Τον περασμένο Ιανουάριο (01/2014) η Καμπότζη γνώρισε ίσως τις μεγαλύτερες, σε ένταση και θυμό , απεργίες που έχουν γίνει στην χώρα πειραματόζωο, με χιλιάδες απεργούς από τα εργοστάσια ιματισμού, να συγκρούονται για βδομάδες με τις δυνάμεις καταστολής. Το καθεστώς απάντησε με φυλακίσεις, ξυλοδαρμούς και δολοφονίες απέναντι στο “αδιανόητο” αίτημα της αύξησης του μισθού στα 160 δολάρια! Επειδή όμως η εργατική τάξη όταν θέλει έχει και φαντασία και μπορεί να χρησιμοποιήσει τα όπλα που δημιουργεί ακόμα και με όρους μάρκετινγκ παρακάτω βλέπουμε το fashion show που δημιούργησαν οι ίδιοι οι απεργοί για να αναδείξουν και να αναθερμάνουν παγκόσμια το ζήτημα τους. Εκμετάλλευση και εκδούλευση φορώντας ψηλοτάκουνα και ακριβά φουστάνια και χορεύοντας με ολοκαίνουρια Nike. Από την παραγωγή στην κατανάλωση με την αλληλεγγύη να είναι το όπλο μας.

Γ.Φ.

http://vimeo.com/96797296

Information Libre

 

Ένα από τα καλύτερα επιτεύγματα του εγχώριου θεάματος δεν είναι ίσως η επιβολή θέσεων, γνωμών, οπτικών, αλλά η εγκαθίδρυση εικόνων, ή καλύτερα η κατασκευή εικόνων μέσα από τη μη σημείωση, το θόλωμα και τη λησμονιά άλλων εικόνων.

Η υπερέκθεση του φιλοθεάμονος κοινού στην εικόνα που τα ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε επιλέγουν ανά περιόδους, αποσυνδέει το κοινό αυτό από τη μνήμη, την ιστορική συνέχεια, τη γενεαλογία των πραγμάτων και τελικά στερεί από τη συλλογική μνήμη εκείνα τα τεκμήρια που θα στοιχειοθετούσαν την αρχή μιας οργανωμένης και μαζικής αντίδρασης.

Η ελληνική κυβέρνηση και το εδώ και δεκαετίες φιλικό περιβάλλον της, στο τέλος της ημέρας είναι ακόμα και για τους πιο υποψιασμένους εικόνες. Στην καλύτερη περίπτωση εικόνες συντηρητικών, καλοντυμένων αστών, επαγγελματιών πολιτικών που προασπίζονται τα συμφέροντα της τάξης τους με κάθε τρόπο.

 

freequency thezine #10 με τέχνη, πολιτική και ξεμασκάρεμα

Μάσκες παντού. Στα καρναβάλια και στα τριώδια, στις δικαστικές αίθουσες, στους δρόμους, στα πολιτικά γραφεία, στις οθόνες των υπολογιστών, στις σχέσεις. Το δέκατο τεύχος του freequency thezine μπορεί να άργησε αλλά είναι εδώ. Πολύ κοντά στα δύο χρόνια κυκλοφορίας με σταθερή διάθεση σχολιασμού και έκφρασης για τα πράγματα που συμβαίνουν μέσα μας, γύρω μας και μακριά μας.

Πόσο μακριά μπορεί να βρίσκεται ένας άνθρωπος που κάθεται σε μία καρέκλα γραφείου έξω από το πυρπολημένο κοινοβούλιο της Βοσνίας με το virtual και παράλληλο κόσμο των κοινωνικών δικτύων; Πόσο μακριά βρίσκονται οι “παραγκουπόλεις”/τουριστικά θέρετρα 6 αστέρων στην Νότια Αφρική από το Φαρμακονήσι; Και πόσο κοντά ή μακριά μπορεί να βρίσκεται το astrogrind από τον τύραννο της cardboardia;

Αυτά κι ακόμα μερικά στο freequency thezine #10.

freequency.gr

http://issuu.com/freequencythezine/docs/zine__10_final_layout_hq_issuu

Έκκληση για αλληλεγγύη από τη Γάζα (video)

Η Νουρ Χαραζήν, δημοσιογράφος από τη Λωρίδα της Γάζας, απευθύνει επείγουσα έκκληση στον αιγυπτιακό λαό  αλλά και σε όλους εμάς, να σταθούμε δίπλα στο λαό της Γάζας και να βοηθήσουμε μέσω των κοινωνικών δικτύων αλλά και στέλνοντας επιστολές στις αιγυπτιακές πρεβείες στις χώρες μας ώστε να αρθεί ο αποκλεισμός του περάσματος της Ράφα, στα σύνορα Αιγύπτου-Παλαιστίνης.

Η Αιγυπτιακή κυβέρνηση επιμένει στο κλείσιμο του περάσματος το οποίο έχει γίνει το μόνο μέσο εισόδου ή εξόδου για τη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της Γάζας.  Από τις αρχές του 2014 το πέρασμα της Ράφα έχει ανοίξει μόνο για 9 ημέρες.
Ο ασφυκτικός αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας, αποκόπτει από τον έξω κόσμο περισσότερους από 1,4 εκατομμύριο Παλαιστινίους που αντιμετωπίζουν απελπιστική φτώχεια και σοβαρά ζητήματα επιβίωσης λόγω έλλειψης φαρμάκων και ιατρικού εξοπλισμού.

Τα σύνορα με το Ισραήλ παραμένουν κλειστά, με μόνο έναν μικρό αριθμό εμπορικών αγαθών να επιτρέπεται να περνάει από ένα πέρασμα στην ανατολική Λωρίδα της Γάζας. Η εξαγωγή αγαθών από τη Γάζα είναι αδύνατη με αποτέλεσμα να έχει καταστραφεί και οικονομικά.

Από τότε που το Ισραήλ κατέστρεψε τη μια από τις μόλις δύο μονάδες ηλεκτρικής ενέργειας της Γάζας, το 2007, η ισραηλινή κυβέρνηση αποτρέπει  την εισαγωγή υλικών για την κατασκευή μιας νέας μονάδας. Έτσι οι διακοπές ρεύματος έχουν γίνει η καθημερινή ρουτίνα της ζωής για τους κατοίκους της μεγαλύτερης ανοιχτής φυλακής του κόσμου.

Περίπου οι μισοί από τους 1,5 εκατομμύριο κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας,  είναι παιδιά ηλικίας κάτω των δεκαοκτώ ετών.

Το hashtag στο twitter είναι  #Open_Rafah_border # افتحوا_معبر_رفح. Παρακάτω δημοσιεύουμε και τα Στοιχεία για τις Πρεσβείες της Αιγύπτου.

Η Νουρ Χαραζήν είναι σκηνοθέτης του 17λεπτου ντοκυμαντέρ που αφορά τη δολοφονία του παλαιστίνιου εφήβου Χαμίντ Αμπού Νταγκά, 6 μέρες πριν την επέμβαση του Ισραήλ που οδήγησε στον  8ήμερο βομβαρδισμό του 2012.

 

Οργή για τη δολοφονία του 15χρονου τούρκου διαδηλωτή Μπερκίν Ελβάν

Κατά τη διάρκεια των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στην Τουρκία, τον Ιούνιο του 2013, ο 15χρονος Μπερκίν Ελβάν είχε χτυπηθεί από την αστυνομία με δακρυγόνο. Σήμερα το πρωί, μετά από 269 ημέρες νοσηλείας σε κωματώδη κατάσταση,ο Μπερκίν υπέκυψε στα τραύματά του.

Ο Μπερκίν, είναι όγδοος άνθρωπος που χάνει τη ζωή του κατά το κύμα διαδηλώσεων για το Πάρκο Γκεζί στην Κωνσταντινούπολη.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι χρήστες στο twitter, o Μπερκίν ήταν 14 χρόνων και 45 κιλά όταν χτυπήθηκε και 15 χρόνων και 16 κιλά όταν πέθανε.

Η μητέρα του, Γκιουλσούμ Ελβάν πρόσθεσε πως “Δεν ήταν ο Αλάχ που πήρε το παιδί μου αλλά ο Ταγίπ Ερτογάν”.

Από το πρωί σε δεκάδες πόλεις οι φοιτητές και οι μαθητές απέχουν από τις τάξεις και οι συγκρούσεις συνεχίζονται.

Δεκάδες διαδηλωτές επιτέθηκαν σε λεωφορείο της αστυνομίας το οποίο πλησίαζε στο νοσοκομείο, ρίχνοντας πέτρες εναντίον του και αρπάζοντας κράνη και ασπίδες που υπήρχαν σε αυτό.

Αστυνομικοί οι οποίοι είχαν ήδη αναπτυχθεί στο νοσοκομείο έκαναν χρήση δακρυγόνων ώστε να επιτρέψουν στους συναδέλφους τους να βγουν από το λεωφορείο. Τουλάχιστον ένας διαδηλωτής τραυματίστηκε ενώ το πλήθος έξω από το νοσοκομείο δεν υποχωρεί.

 Η κυβέρνηση Ερντογάν είχε αποκαλέσει τις πράξεις της αστυνομίας ως “ηρωικές” κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στο πάρκο Γκεζί, παρόλο που υπήρχαν νεκροί και πάρα πολλοί τραυματίες από τις επιθέσεις της αστυνομίας κατά των διαδηλωτών. Ο αριθμός των τραυματιών και των προσαγωγών δεν είναι ακόμη γνωστός.

Γύρω στις 13:30 η αστυνομία προσήγαγε διαδηλωτές και έξω από την πρεσβεία  στην Βασ. Γεωργίου, κυρίως Τούρκους αλλά και Κούρδους ακτιβιστές οι οποίοι πραγματοποιούσαν διαμαρτυρία για τον θάνατο του 15χρονου Μπερκίν.

Η οργή για τις δολοφονίες της αστυνομίας υπό τις επιταγές του κράτους δεν γνωρίζει σύνορα.

Συνεχής ενημέρωση στο twitter στον λογαριασμό @Occupied Taksim

Επίθεση με χημικά στο προαύλιο της ΑΣΟΕΕ από τα Ματ

Επίθεση των κατασταλτικών δυνάμεων πραγματοποιήθηκε πριν λίγη ώρα στον προαύλιο χώρο της ΑΣΟΕΕ, με πρόσχημα την σύλληψη των μεταναστών μικροπωλητών που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Σε μία συνεχιζόμενη στρατηγική της έντασης, ο χώρος γύρω από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο έχει γίνει ένας ιδιόμορφος επιχειρησιακός χάρτης αστυνομικών σχεδίων σκούπας σε μετανάστες και “ανήσυχους” ανθρώπους. Το σκηνικό τρόμου που έχει στηθεί εδώ και μήνες ξεπερνά πλέον κάθε λογική ελέγχου από πλευράς κράτους και εντάσσεται στην κατηγορία «παιχνιδιού».

Η επίθεση έγινε με κροτίδες και χημικά ενώ απεφεύχθη η είσοδος των ΜΑΤ στο προαύλιο μετά από συντονισμένη άμυνα φοιτητών, αλληλέγγυων και μεταναστών. Η κατάσταση στη γύρω περιοχή έχει ηρεμήσει σχετικά.

*ενημέρωση από athens.indymedia.org

Φασιστική επίθεση μ’ έναν σοβαρά τραυματία στο Μάλμε της Σουηδίας (video)

Επίθεση από νεοναζί δέχτηκαν 4 άτομα που βρίσκονταν σε πάρτι της νεολαίας της αναρχοσυνδικαλιστικής πρωτοβουλίας, πολύ κοντά στον κοινωνικό χώρο Glassfabriken, στο Μάλμε της Σουηδίας, το βράδυ του Σαββάτου 8/3. Οι φασίστες μοίραζαν φυλλάδια και κολλούσαν αυτοκόλλητα ρατσιστικού περιεχομένου που είχαν και αναφορές στο ναζιστικό κόμμα της χώρας. Μόλις έγιναν αντιληπτοί από τον κόσμο, ακολούθησε συμπλοκή όπου ένας αντιφασίστας τραυματίστηκε πολύ σοβαρά από μαχαιριά και βρίσκεται στην εντατική.

Αμέσως πραγματοποιήθηκαν αντανακλαστικές αντιφασιστικές πορείες σε αρκετές σουηδικές πόλεις ενώ μεγάλο αντιφασιστικό συλλαλητήριο θα πραγματοποιηθεί στην πόλη του Μάλμε στις 16 Μαρτίου.

Καλό κουράγιο στον άνθρωπο που παλεύει για την ζωή του και σε όσους/ες μάχονται τον φασισμό παντού.

128 ημέρες στα μπλόκα (full documentary streaming)

Ο αγώνας στην Κερατέα μέσα σε μία ώρα και δεκαέξι λεπτά. Οι 128 ημέρες που οι κάτοικοι της περιοχής και αλληλέγγυοι αντιστάθηκαν δυναμικά στην υποβάθμιση της ζωής τους. 128 ημέρες στα μπλόκα για τη μάχη της Κερατέας.